Ολοκληρώθηκε σήμερα το έγκλημα εις βάρος του Πανσερραϊκού. Μια χρονιά γεμάτη ντροπιαστικά αποτελέσματα κι εξευτελιστικές καταστάσεις. Με μια διοίκηση να διαχειρίζεται την ομάδα από το εξωτερικό, στελεχωμένη από αρκετούς ανθρώπους που δεν είχαν ιδέα από ποδόσφαιρο και που δε θα ξανασχοληθούν ποτέ με το άθλημα. Μια διοίκηση που λειτούργησε με απόλυτη μυστικοπάθεια από την αρχή μέχρι το τέλος. Που δε μπόρεσε να εμπνεύσει κανέναν τελικά. Που εγκατέλειψε την ομάδα στην πιο κρίσιμη στιγμή. Που οδήγησε τον Πανσερραϊκό στον υποβιβασμό στη χειρότερη και λιγότερο ανταγωνιστική Β Εθνική όλων των εποχών, τερματίζοντας κάτω από διαλυμένες ομάδες. Το έγκλημα είχε ξεκινήσει βέβαια νωρίτερα.
Από αυτούς που χρέωσαν την ομάδα με ένα τεράστιο ποσό από τον ενθουσιασμό τους μόλις τους είπαν ότι εντόπισαν έναν υπερπαίχτη στη Σερβία, από τον οποίο θα θυμόμαστε μόνο τα τσαλίμια σαν αυτό που έκανε στο δεύτερο γκολ σήμερα. Το ρόλο τους έπαιξαν κι όλοι αυτοί που κλήθηκαν ως δήθεν γνώστες του ποδοσφαίρου να σχεδιάσουν τη φετινή ομάδα το καλοκαίρι και το χειμώνα, φέρνοντας 25 νέους ποδοσφαιριστές από τους οποίους αρκετοί δεν έπαιξαν ποτέ. Όσοι, από το πόστο του ο καθένας, πήδηξαν από το καράβι υποβάλλοντας ο ένας μετά τον άλλον τις παραιτήσεις τους μόλις είδαν τα δύσκολα.
Οι δύο προπονητές που δεν ανέλαβαν ποτέ τις προφανείς ευθύνες τους, τους έφταιγαν όλοι οι άλλοι κι έφυγαν μόνο όταν πιάσαμε πάτο ο ένας και όταν πέσαμε οριστικά ο άλλος. Και φυσικά οι ποδοσφαιριστές. Που αποδείχτηκαν οι χειρότεροι της κατηγορίας και παικτικά και κυρίως σε ψυχή. Που δε σεβάστηκαν τον κόσμο που ακόμα και την τελευταία στιγμή μπήκε μπροστά για να πληρωθούν και να υποστηριχθούν υλικά και ψυχολογικά και τους χειροκρότησε ακόμα και στην ήττα στην Καρδίτσα. Που μάλωναν σαν τα κοκόρια για το ποιος θα χτυπήσει ένα φάουλ.
Που δε μπήκαν καν στον κόπο να αλλάξουν όλη τη χρονιά τη φωτογραφία προφίλ της παλιάς τους ομάδας. Που η μαγκιά τους έφτανε μέχρι το να πετάξουν κάτω τη φανέλα και να πατήσουν το κεφάλι του αντιπάλου στο χώμα, αντί να παίζουν σαν πραγματικοί μάγκες.
Η χρονιά ήταν καταστροφική και ακόμα δεν έχουμε μετρήσει τις πληγές μας. Το μοναδικό όφελος που μπορεί να έχουν αυτές οι αγωνιστικές, είναι να παίξουν τα παιδιά της ομάδας νέων μέχρι το τέλος, γιατί από όλους τους άλλους χορτάσαμε. Συγχαρητήρια σε όλους, γράψατε τα ονόματά σας φαρδιά πλατιά στην πιο τραγική χρονιά του τεράστιου ΠΑΝΣΕΡΡΑΪΚΟΥ μπροστά στο ανάστημα του οποίου φανήκατε όλοι σας πολύ μικροί.
Δώσατε τη μεγαλύτερη χαρά σε κάποιους που παριστάνουν τους Πανσερραϊκούς και περιμένουν πάντα στη γωνία χαιρέκακα για να κριτικάρουν ανατρέχοντας στο παρελθόν. Δώσατε ένα δυνατό χτύπημα στον ΠΑΝΣΕΡΡΑΪΚΟ αλλά όσο θα υπάρχουν οι πιστοί του φίλαθλοι δε θα διαλυθεί, δε θα αλλοτριωθεί, δε θα μεταλλαχθεί.
Στη δική σας πορεία από εδώ και εμπρός, όμως, αυτά που κάνατε θα μένουν πάνω σας σαν ένας βαθύς λεκές. ΥΓ: Αυτά για σήμερα. Έχουμε ακόμα πολλά να πούμε.
Εδώ θα είμαστε. PANSERRAIKOS CHE GUEVARA CLUB
