Σιδηροκάστρου Μακάριος για την ώρα του Πάσχα: ”Υπακοή ή φανατισμός;”

Πηγή: Romfea.gr

Ανοιχτή επιστολή προς τους Ιερείς του απέστειλε ο Σεβ. Μητροπολίτης Σιδηροκάστρου κ. Μακάριος, σχετικά με την αλλαγή στην ώρα της τελετής της Αναστάσεως. Ο Σεβασμιώτατος στην επιστολή του κατ’ αρχήν συγχαίρει τον Μητροπολίτη Πειραιώς κ. Σεραφείμ για την εμπεριστατωμένη και κατοχυρωμένη Νομοκανονικά τοποθέτησή του.

Για την ώρα τελέσεως της Αναστάσεως ο κ. Μακάριος τόνισε: “Γιατί τόση αγνωμοσύνη; Γιατί τόση γκρίνια; Τι μας φταίει; Ο Θεός; Η Σύνοδος; Ο Επίσκοπός μας, η Κυβέρνησή μας, ή ο εαυτός μας; Κοιτάξαμε ποτέ μέσα μας να δούμε το κάρφος που μας κατατρώει και βλέπουμε τις μικρές άκίδες στους επικεφαλής μας και τα βάζουμε μαζί τους;”

Η επιστολή του Σεβασμιωτάτου έχει ως εξής:

Πρός

Τούς Εὐλαβεστάτους Ἐφημερίους

Τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Σιδηροκάστρου

ἘΛΗΛΥΘΕΝ

Διά τήν ὥραν τοῦ Πάσχα Ὑπακοή ἤ Φανατισμός;

Ἀγαπητοί Πατέρες,

Μέ ἀφορμή τήν ὡραία τοποθέτηση στό θέμα τῶν δύο λειτουργιῶν σέ μιά μέρα ἀπό τόν Σεβασμιώτατο Ἀδελφό Μητροπολίτη Πειραιῶς κ. Σεραφείμ θέλω νά σᾶς ἀπευθύνω τήν παροῦσα μου.

Κατ’ ἀρχήν συγχαίρω ἰδιαιτέρως τόν  Ἅγιο Πειραιῶς γιά τήν ἐμπεριστατωμένη καί κατοχυρωμένη Νομοκανονικά τοποθέτησή του καθώς καί τις Συνοδικές καί πατερικές παραπομπές του πού πρέπει νά τίς λάβουμε ὅλοι ὑπ’ ὄψιν μας γιατί εἶναι ἄριστα κατηρτισμένος καί εἰδικός στά θέματα αὐτά.

Δεύτερον θέλω νά ζητήσω ἀπό μέρους σας συγγνώμην, ὄχι βέβαια ἀπό σᾶς ἀλλά ἀπό τόν δύσμοιρο λαό μας, πού ἔχουμε τήν εὐλογία νά τόν κατευθύνουμε καί μάλιστα οἱ πολλοί καί λανθασμένα ἀλλά καί ἀπό τήν Σύνοδό μας καί το Κράτος μας. Ναί ζητώ ἀπ’ αυτούς συγγνώμην γιά τίς ὑπερβολές μας καί τίς ἀστοχίες μας καί τίς ἀπειλές μας.

Πατέρες καί Ἀδελφοί,

Πέρασε ἡ οἰκονομική κρίση, περνᾶμε τώρα τήν ἐπιδημία καί ἐμεῖς ὄχι ὅσοι ἐκόλλησαν τήν ἀσθένεια ἀλλά ὅλοι οἱ ὑπόλοιποι μείναμε ἀνέπαφοι ἀπ’ὅλες τίς πλευρές καί κυρίως οἰκονομικά, γιά νά λέμε τίς ἀλήθειες, καί ἀτιμώρητοι γιά τά λάθη καί τίς παραλείψεις μας.

Δυστυχῶς μπορῶ νά πῶ ὅτι εἴμεθα διαρκῶς ἀνικανοποίητοι καί ἀπαιτητικοί. Μπροστά στόν εὐσεβῆ λαό μας πού κράτησε μέ νύχια καί μέ δόντια τήν πίστη μας πρέπει νά προσπέσωμεν καί νά φιλήσουμε τά χέρια καί τά πόδια.  Ἐμεῖς καλά εἴμαστε καί καλοπερνοῦμε.

Ρωτήσαμε καί ὅλο τόν ἄλλο κόσμο, ὄχι τούς συνταξιούχους, ἀλλά τούς ἁπλούς μεροκαματιάρηδες, τούς οἰκογενειάρχες, τούς βιοπαλεστές τί κάνουν, πῶς περνᾶνε, πῶς τά βγάζουν πέρα; Ἄν ἔχουν νά φάνε; Νά πληρώσουν τά ἔξοδά τους;

Ἐμεῖς γίναμε αὐθεντίες καί κάποιοι ἀπό μᾶς καί λυπάμαι γιά τήν λέξη καί «τζιχαντιστές». Ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς βέβαια χωρίς νά μᾶς νοιάζει τίποτα. Φανατίζουμε τό λαό μας, τόν καθοδηγοῦμε σέ λανθασμένους δρόμους καί μονοπάτια, πού στό τέλος δέν βγάζουν πουθενά.

Ἀλλά τό φταίξιμο δέν εἶναι δικό σας. Δικό μας εἶναι. Τῶν Μητροπολιτῶν σας. Ἐμεῖς φταῖμε, ἐμεῖς ὀλιγορήσαμε καί σᾶς ἀφήσαμε νά ἀλωνίζετε στίς ἐνορίες σας χωρίς καί πολλούς ἐλέγχους, ἐπαναπαυμένοι ὅτι κάνετε καλά τά καθήκοντά σας καί μέ εὐσυνειδησία μέ τήν δῆθεν εὐσέβειά σας οἱ πολλοί. Ὅμως δέν εἶναι ἔτσι.

Καλά καλά μιά λειτουργία μέ τό ζόρι τή μάθατε, ὅσο δέ γιά τίς ἄλλες ἀκολουθίες ὁ Θεός νά μᾶς φυλάει τί λέτε οἱ πολλοί καί τί κάνετε. Σᾶς παρακολοθοῦμε καί σᾶς προσέχουμε. Σᾶς ὑποδεικνύουμε τά λάθη σας καί πολλές φορές λέτε καί τό «μά δέν ἔκανα κανένα λάθος».

Δέν σᾶς μάθαμε τί θά πεῖ ὑπακοή στό Μητροπολίτη σας ὄχι ὡς ὑποτελεῖς καί δοῦλοι καί δέν ξέρετε τί θά πεῖ ἀπόφαση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου πού ἐγώ καί σεῖς τήν ἔχουμε προϊσταμένη μας ἀρχή καί πρέπει καί ὀφείλουμε νά ἐφαρμόζουμε τίς ἀποφάσεις της. «Ἐμένα δέ μέ ἐνδιαφέρει. Θά κάνω Ἀνάσταση στίς 12 κι ὅ,τι θέλει ἀς γίνει.

Ὅμως ἄς ἐλθω καί στό προκείμενο. Γιά τίς ἀκολουθίες τῆς Μ. Ἑβδομάδας καί τήν ὥρα τελέσεως τῆς Ἀναστάσεως. Πατέρες, καταλάβατε τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ στή ζωή μας;  Πέρυσι δέν εἴχαμε ἄνθρωπο στίς Ἐκκλησίες μας, «ψυχήν ζῶσαν».

Ἀποδιοργανώθηκε τό σύμπαν πνευματικά καί οἰκονομικά καί φέτος πού ἔστω καί μ’ αὐτόν τόν τρόπο πού ἄνοιξαν οἱ Ἐκκλησίες μέ τήν ἀπόφαση τῆς Κυβέρνησης  εἴπαμε τουλάχιστον καί ἕνα δόξα σοι ὁ θεός ἡμῶν δόξα σοι;

Γιατί τόση ἀγνωμοσύνη; Γιατί τόση γκρίνια; Τί μᾶς φταίει; Ὁ Θεός; Ἡ Σύνοδος; Ὁ Ἐπίσκοπός μας, ἡ Κυβέρνησή μας, ἤ ὁ ἑαυτός μας; Κοιτάξαμε ποτέ μέσα μας νά δοῦμε τό κάρφος πού μᾶς κατατρώει καί βλέπουμε τίς μικρές άκίδες στούς ἐπικεφαλῆς μας καί τά βάζουμε μαζί τους;

Πατέρες, πρέπει νά ἀνανήψουμε. Θά μᾶς ἀποδοκιμάσει ὁ Θεός.  Πέρσυ οὔτε ἐξω ἀπό τήν Ἐκκλησία δέν περνοῦσε ἄνθρωπος. Φέτος ἔχουμε τή δυνατότητα καί Ἐπιτάφιο καί περιφορά νά κάνουμε καί Ἀνάσταση.

Ὡς πρός τό πρῶτο δέν θά σᾶς πῶ τίποτα. Εῖναι αὐτονόητο. Ὡς πρός τό δεύτερο σᾶς παραπέμπω καί πάλιν στήν ἐμπεριστατωμένη ἐπιστολή τοῦ Ἁγίου Πειραιῶς στή Ρομφαία καί συμπληρώνω: Ἡ κάθε Κυριακή γιά μᾶς δέν ἀρχίζει ἀπό τό ἀπόγευμα τοῦ Σαββάτου ὅταν ψάλλουμε τόν Ἀναστάσιμο Ἑσπερινό;

Δέν ἀρχίζει μέ τά τροπάρια τοῦ ἑορταζομένου Ἁγίου οὗ τήν μνήμην ἐπιτελοῦμεν; Ἄλλα δυστυχῶς διαβάζουμε καί ἄλλα καταλαβαίνουμε; Ἄλλα λέμε καί ἄλλα κάνουμε; Γιά μᾶς ἡ Κυριακή ἀρχίζει ἀπό τό ἀπόγευμα τοῦ Σαββάτου καί κάθε ἀπόγευμα εἶναι ἡ Ἀνατολή κάθε νέας γιορτῆς, πολλῷ μᾶλλον αὐτῆς τῆς Ἀναστάσεως.

Πατέρες, στά πιό πολλά Μοναστήρια μας καί πολλοί Χριστιανοί μας μετά τήν Ἀκολουθία τῶν Χαιρετισμῶν τῆς Παναγίας τήν Μ. Τεσσαρακοστή πού δέν τρῶνε λάδι ὁλόκληρη τή βδομάδα στήν τράπεζα παρατίθεται λαδερό φαγητό γιατί ἤδη μετά τήν ἀκολουθία εἰσερχόμεθα στήν ἡμέρα τοῦ Σαββάτου κι ἄς εἶναι Παρασκευή βράδυ.

Ἀλλά ἐν τέλει ἄν κάποιοι ἀπό σᾶς ἐξακολουθεῖτε νά ἔχετε πρόβλημα ὡς πρός τίς δύο Θ. Λειτουργίες τοῦ Μ. Σαββάτου, λειτουργῆστε πατέρες μου στήν πρώτη Ἀνάσταση, μή κοινωνήσετε σεῖς οἱ ἴδιοι ἀλλά κοινωνῆστε τόν κόσμο, συστείλατε καλῶς τά τίμια δῶρα μετά τή Λειτουργία καί τό βράδυ τῆς Ἀναστάσεως κοινωνῆστε ἀπό τόν νέον ἀμνόν τοῦ Θεοῦ πού ξέρει νά σηκώνει τίς ἁμαρτίες μας καί νά μᾶς ἀνασταίνει ἀπό τά πάθη μας, καί στό τέλος τῆς Θείας Λειτουργίας κάνετε κατάλυση καί στόν πρωινό ἀμνό.

Τά πράγματα δέν εἶναι δύσκολα, οὔτε δισεπίλυτα, ἀλλά ἐμεῖς τά κάνουμε ἀξεπέραστα καί φανατίζουμε τούς Χριστιανούς μας ζώντας μέσα στήν ἀπείθεια, τήν άναίδεια καί τήν ἀνυπακοή, τήν άνοησία καί τήν ἀπερισκεψία.

Ζητῶ συγγνώμην ὄχι ἀπό σᾶς γιατί πάλιν καί πολλάκις σᾶς τά ἐδίδαξα καί σᾶς ἐνουθέτησα μέ ἁπλὀτητα καί ταπείνωση 20 χρόνια τώρα, ἀλλά ἀπό τόν λαό μας πού δυστυχῶς δέν ἐμάθατε τίποτα ἀπό τόν Ἐπίσκοπόν σας πού ἐκδαπανᾶται ἀπό φυλακῆς πρωΐας μέχρι νυκτός γιά νά ἀναστήσει τόν Χριστόν στήν ψυχή σας καί στίς ψυχές τῶν Χριστιανῶν μας.

Γιορτάζουμε τά διακόσια χρόνια τῆς ἐθνικῆς μας παλιγενεσίας.  Μεγάλοι κίνδυνοι ὅπως τότε μᾶς περιζώνουν. Δέν εἶναι μόνον ὁ ἀόρατος δολοφονικός ἰός πού μᾶς σκοτώνει καί πού ἀκόμα δέν ξέρουμε ἀπό πού ἦρθε καί πού μᾶς πηγαίνει. Εἶναι καί ἡ φτώχεια πού ἦρθε καί ἔρχεται δριμύτερη. Αὐτή θά φέρει ψυχικά καί σωματικά ναυάγια.

Δέν λέγονται αὐτά ἀπό μένα γιά νά ἀπογοητευτοῦμε. Ὄχι! Γράφονται γιά νά ἐτοιμάσουμε τούς ἑαυτούς μας γιά σωστή ἀντιμετώπιση ἐρχομένων κινδύνων.

Νά πάρουμε κάτι ἀπό τό πνεῦμα τοῦ Ἀναστημένου Χριστοῦ μας, τῶν Ἁγίων καί τῶν Ἡρώων μας καί νά ἀναδιοργανώσουμε τίς ἐνορίες μας, γιατί χανόμαστε.

Στό βάθος τῆς ψυχῆς μας κρατεῖ ἡ αἰσιοδοξία, ἡ πίστη καί ἡ ἐλπίδα, ὅτι τελικά δέν θά χαθοῦμε. Οἱ Ἅγιοι καί οἱ ἥρωές μας ζοῦν καί σήμερα στήν ψυχή καί τό νοῦ ὄχι λίγων Ἑλλήνων καί Ἑλληνίδων, κληρικῶν καί λαϊκῶν, ἀλλά ὅλων.

Τό πνεῦμα τῆς ἀθεΐας καί τῆς ἀρνήσεως δέν θά περάσει. Ἐμεῖς θά συντηρήσουμε τήν πίστη ὄχι ὄμως μέ συντηρητισμούς καί φανατισμούς, φαυλότητες καί ἀπερισκεψίες ἀλλά μέ φρόνηση καί σύνεση.

Ὁ Χριστός πού ποτέ δέν ἄφησε τήν Ἑλλάδα οὔτε καί σήμερα θά τήν ἀφήσει. Καλή μετάνοια σέ ὅλους μας. Καλό Πάσχα καί Καλή Ἀνάσταση!

 

Κοινοποίηση