Ο Πάντσιος Κωνσταντίνος, με καταγωγή από την Κάτω Καμήλα Σερρών, έδρασε στον Μακεδονικό Αγώνα ως πράκτορας Β΄ Τάξης. Διένειμε στη Σκοτούσα και στην Άνω Καμήλα 14 γκράδες και 4 βραχύκανα. Οι Βούλγαροι τον αντιλήφθηκαν και έβαλαν ένα βοσκό να σκοτώσει αυτόν και τον αδελφό του Θωμά .Οι σφαίρες τραυμάτισαν τον αδελφό του στο γόνατο. Με εντολή του ελληνικού προξενείου εισήχθη στο νοσοκομείο Σερρών και θεραπεύτηκε. Κατ’ εντολή του ελληνικού προξενείου Σερρών τοιχοκολλούσαν με τον Παπαστεργίου Απόστολο προκηρύξεις στα χωριά, για να παραπλανήσουν τους Παλαιοτούρκους να εξεγερθούν εναντίον των Νεότουρκων. Σκότωσαν όμως τον Παπαστεργίου Ηλία.
Ο Αλέξανδρος Ευρυθιώτης προέτρεψε τον Κ. Πάντσιο να συνεργασθεί με τους Νεότουρκους, αλλά δεν δέχτηκε . Τον κατάγγειλε αυθημερόν στο προξενείο.
Στους βαλκανικούς πολέμους έδρασε ως πληροφοριοδότης και κατάσκοπος του προξενείου. Τον Οκτώβριο του 1912 πλησίασε τους Βουλγάρους στρατιώτες στο σιδηροδρομικό σταθμό Σερρών και προσποιήθηκε ότι ήταν δικός τους. Έμαθε εμπιστευτικά ότι ετοιμάζονταν οι Βούλγαροι να προελάσουν προς τη Θεσσαλονίκη, για να την καταλάβουν. Το ανέφερε στο προξενείο αμέσως και τον έστειλε επειγόντως να μεταφέρει την πληροφορία εγγράφως στο λόχο του ελληνικού στρατού, που έδρευε στην Αγία Παρασκευή (Ξυλότρους) δυτικά του Στρυμόνα. Στο Στρυμόνα παρουσιάστηκε ως Βούλγαρος και βοήθησε στα φυλάκια να περάσουν και άλλοι Έλληνες, που κινδύνευε η ζωή τους.
Πέρασε ως Βούλγαρος το Στρυμόνα. Παρουσιάστηκε αμέσως στο λόχο.
Επειδή απουσίαζε ο διοικητής, τον δέχτηκε ο Σερραίος ανθυπολοχαγός Πέτρος Ιακώβου, ο μετέπειτα βουλευτής Σερρών. Το έγγραφο της προειδοποιήσεως της αναμενόμενης επιθέσεως των Βουλγάρων ήταν γραμμένο με χυμό λεμονιού και δεν φαίνονταν τα γράμματά του. Το θέρμαναν για να το αναγνώσουν. Ο Ιακώβου τηλεγράφησε το μυστικό της προγραμματισμένης προελάσεως των Βουλγάρων στη Μεραρχία και αυτή έλαβε τα μέτρα της.
Στους βαλκανικούς πολέμους κατατάγηκε εθελοντής στο σώμα του καπετάν Παπακώστα και χρησιμοποιήθηκε ως οδηγός εμπροσθοφυλακής του ελληνικού στρατού όλο το διάστημα του πολέμου. Έλαβε μέρος με την ομάδα του Καπετάν Δούκα στις μάχες του Β΄ βαλκανικού πολέμου για την απελευθέρωση της Ανατολικής Μακεδονία και της Θράκης από τους Βουλγάρους.
Στο Στρυμονοχώρι διχοτόμησαν τη βουλγαρική στρατιωτική δύναμη και συνέλαβαν πολλούς αιχμαλώτους. Ο καπετάν Δούκας πήγε στο Παγγαίο και ο Πάντσιος μαζί με τον Απόστολο Παπαστεργίου και άλλους 15 ήρθαν την επομένη ημέρα στην Άνω Καμήλα. Έσωσαν τους κατοίκους από την προγραμματισμένη των Βουλγάρων σφαγή. Αντιστάθηκαν εναντίον μιας ίλης βουλγαρικού ιππικού, που περικύκλωσε το χωριό Κάτω Καμήλα. Παραπλάνησαν τον διοικητή της ίλης του ιππικού πληροφορώντας ότι εντός ολίγου έρχεται πολύς ελληνικός στρατός. Ο διοικητής εγκατέλειψε το σχέδιό του και έφυγε το συντομότερο, για να μην περικυκλωθεί. Ο Πάντσιος ως οδηγός εμπροσθοφυλακής οδήγησε το λόχο του Κρανάκη στις Σέρρες.
(Απόσπασμα από το βιβλίο του Κυριάκου Παπακυριάκου με τίτλο «Ο Μακεδονικός Αγώνας στο Νομό Σερρών»)
