Περιφερειακή Ενότητα (π. Νομός) Σερρών: Υπάρχουν προοπτικές; (Άρθρο)


Του Δημήτρη Κ. Χατζηπαναγιώτου*

Τουλάχιστον από την έλευση του νέου αιώνα ο πρώην Νομός Σερρών – νυν Περιφερειακή Ενότητα Σερρών – άρχισε να φυλλορροεί πληθυσμιακά, να παρακμάζει οικονομικά και να αναλώνεται σε μια αέναη περιδίνηση μεμψιμοιρίας.

Αδιάψευστα τεκμήρια για την υπερκείμενη διαπίστωση αποτελούν οι δημογραφικοί δείκτες – μάλιστα προοιωνίζεται πως η τελευταία απογραφή θα επιβεβαιώσει κυνικά και τις πιο δυσοίωνες εκτιμήσεις, τα οικονομικά στοιχεία που καταδεικνύουν και την αποψίλωση της επιχειρηματικότητας και η γενικότερη μοιρολατρία που κυριαρχεί στη συμπεριφορά των κατοίκων…

Σαφώς και η αναζήτηση των αιτιών για αυτή την «όζουσα» πραγματικότητα οδηγεί σε μια συνισταμένη από ηθικές, οικονομικές και κοινωνικές παραμέτρους, που οι ειδικοί ενδείκνυται να διερευνήσουν. Άλλωστε, ο καταλογισμός ευθυνών – και δη, όταν στερείται επιστημονικών ερεισμάτων – είναι μια εύκολη πρακτική, αν βαυκαλίζεσαι πως συνεισφέρεις στο δημόσιο διάλογο. Ο γράφων ούτε ανήκει στη χορεία αυτών των ειδημόνων για την ανατομή των αιτιών ούτε επιδιώκει να αναλωθεί σε ένα ατέρμονο «φιλιππικό», αλλά φιλοδοξεί, με την ιδιότητα του ενεργού – και ΟΧΙ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΟΥ- πολίτη να επιμείνει στο «τὶ δέον γενέσθαι».

Αρχικά, οι κάτοικοι της Π.Ε. Σερρών οφείλουν να ενημερωθούν, να αντιληφθούν και να συνειδητοποιήσουν την αμείλικτη πραγματικότητα. Να αρνηθούν τον εξωραϊσμό του «πυορρούντος εἶναι» και να μη συμβιβάζονται με την πελατειακή και κοντόθωρη στάση του παρωχημένου δυναμικού του οποιουδήποτε κόμματος.

Στη συγκυρία που βιώνουμε όλοι μας ο στρουθοκαμηλισμός και η φαυλοκρατία είναι οι συμπληγάδες πέτρες που θα συνθλίψουν κάθε προοπτική ανάπτυξης.

Οφείλουμε όλοι οι κάτοικοι να αντιδράσουμε σε κάθε προσπάθεια παλαιοκομματικής συμπεριφοράς, να δράσουμε μέσα από συλλογικότητες (ενδεικτικά, η ενεργοποίηση εθελοντικών, επιστημονικών και υγιών πολιτικών φορέων), και να καταδείξουμε πως «πονάμε» τον τόπο μας με την μετεξέλιξή μας από αδιάφορους πολίτες σε ενεργούς. Το «μοναχικό πλήθος», όπως εύστοχα το περιέγραψε και το συγκεκριμενοποίησε ο David Riesman, δε συνάδει με την υπεύθυνη στάση που επιβάλλεται να υιοθετήσει ο κάθε Σερραίος.

Ηγήτορες σε αυτήν την προσπάθεια χρειάζεται να είναι η πνευματική, η θρησκευτική η επιχειρηματική και η πολιτική ηγεσία του τόπου. Εμμένω στον όρο «ηγεσία», γιατί οι αληθινοί ηγέτες δεν επιβάλλονται από τρίτους, δε χειραγωγούνται και δεν αναλώνονται σε απλή διαχείριση, αλλά αναδεικνύονται, αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες και προβαίνουν σε πραγματικές αλλαγές ἐπ’ ὠφελείᾳ των πολιτών.

Με άλλα λόγια, δεν είναι μόνο επαρκής συνθήκη αλλά αναγκαιότητα η κάθε είδους αρχή του τόπου μας – εκάστη στον τομέα της – να ενεργοποιηθεί ΤΩΡΑ στην καταγραφή των αιτιών της απεχθούς κατάστασης, στην οριοθέτηση των στρατηγικών πλεονεκτημάτων σε κάθε γωνιά των Σερρών και στη δόμηση ενός βιώσιμου σχεδίου για την πλήρη ανατροπή των υπαρχουσών δυσμενέστατων συνθηκών. ΝΑΙ, ένα ανθρωποκεντρικό business plan (καταχρηστική χρήση του αγαπημένου όρου των τεχνοκρατών), επικαιροποιημένο και προσαρμοσμένο στη δαιδαλώδη συγκυρία της φασματικής κρίσης- ηθικής, οικονομικής, ενεργειακής, υγειονομικής, γεωπολιτικής.

Πυξίδα σε αυτή την αλλαγή θα αποτελέσει η Παιδεία. Αλλά για αυτόν το βαρυσήμαντο οδοδείκτη χρειάζεται να καταγραφούν πολλά. Επιφυλλάσσομαι…

* Ο γράφων είναι εκπαιδευτικός-φιλόλογος, θεράπων της δημόσιας εκπαίδευσης, υπ. Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Πατρών, Μ.Α. & Μ. Sc.

Κοινοποίηση