Του Αβραάμ Θ. Λαφαζάνη
Η Ελλάδα ένα περίπου μήνα από τον τραγικό απολογισμό των 57 αδικοχαμένων συμπολιτών μας από το πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, προσπαθεί σιγά – σιγά να μαζέψει τα κομμάτια της μέσα σε μια έντονη κρίση αξιών.
Η ασφάλεια στους σιδηροδρόμους από δεδομένο μοιάζει το πλέον ζητούμενο, μ’ ένα “γιατί” να προβληματίζει σήμερα τους πολίτες.
Το ποιοί είναι υπεύθυνοι για την τραγωδία στα Τέμπη, θα το κρίνει σαφώς η δικαιοσύνη.
Από εκεί και πέρα, με δεδομένο ότι οι εθνικές εκλογές θα διεξαχθούν τον ερχόμενο Μάη, τα διλήμματα για την επόμενη μέρα της Ελλάδας είναι σκληρά και τίθενται σαφώς μπροστά μας.
Μητσοτάκης ή Τσίπρας; παρουσιάζουν το δίχως άλλο, τα δύο συστήματα εξουσίας όπου κυβέρνησαν τη χώρα την τελευταία δεκαετία.
Προχθές, στο δημόσιο λόγο, τέθηκε από τον Αρχηγό του 3ου κόμματος το “ούτε Μητσοτάκης, ούτε Τσίπρας” αλλά ένα πρόσωπο σοβαρό, ένας πολιτικός δηλαδή για Πρωθυπουργός κοινής αποδοχής.
Φυσικά, κάτι τέτοιο ήρθε σαν βόμβα στα θεμέλια ενός συστήματος που θέλει τον πρώτο απαραιτήτως για Πρωθυπουργό της Ελλάδας κι ας είναι πολιτικά κατακερματισμένος.
Αυτή είναι η ζοφερή πραγματικότητα, που όμως σήμερα δεν επιθυμεί πια η κοινωνία των πολιτών.
Δοκιμάστηκαν οι δύο απερχόμενοι Πρωθυπουργοί και κρίθηκαν αρνητικά από τους πολίτες, καθώς δεν έπιασαν τελικά τον πήχη των προσδοκιών τους.
Ήρθε λοιπόν ο καιρός, η πατρίδα μας να πάει μπροστά και η απλή αναλογική μπορεί να καθορίσει σημαντικούς συσχετισμούς για το αύριο του τόπου.
Απαραίτητη προϋπόθεση για τη λεγόμενη “φυγή προς τα εμπρός” είναι οι συναινέσεις ανάμεσα στους πολιτικούς αρχηγούς, γεγονός όπου επιτάσσει η απλή αναλογική.
Κλείνοντας με τούτες τις σκέψεις, ο κόσμος έχει ανάγκη από ουσιαστική Αλλαγή στο κράτος, στη δημόσια διοίκηση, στην ασφάλεια, στις μετακινήσεις, στην Οικονομία, στην Παιδεία, στην Υγεία, στην Εργασία, Παντού!
Πάνω σ’ αυτές τις αξιώσεις των πολιτών, πρέπει να συγκροτηθεί η σωστή προοδευτική διακυβέρνηση για το αύριο του τόπου.
Με τους πολίτες λοιπόν, για τους πολίτες, από τους πολίτες!
