Με εκκλησιαστική λαμπρότητα, αλλά και θρησκευτική ευλάβεια τελέστηκε το απόγευμα της Τρίτης 16 Ιανουαρίου, ο πανηγυρικός εσπερινός για την εορτή του Αγίου Αντωνίου, στο Στρυμονικό.
Στο Εσπερινό, χοροστάτησε ο Μητροπολίτης Σερρών και Νιγρίτης Θεολόγος. Συγκινητική υπήρξε η αθρόα συμμετοχή των ευλαβών χριστιανών, οι οποίοι κατέκλυσαν τον ως είρηται ιερό Προσκυνηματικό Ναό για να συμπροσευχηθούν και να συμπανηγυρίσουν στην χάρη του μεγάλου ασκητού Αγ. Αντωνίου.
Παρέστησαν μεταξύ άλλων και η Βουλευτής Σερρών της ΝΔ Φωτεινή Αραμπατζή, ο βουλευτής Σερρών της ΝΔ Θεόφιλος Λεονταρίδης, ο Δήμαρχος Ηράκλειας Κλεάνθης Κοτσακιαχίδης, η Δήμαρχος Βισαλτίας Βάνα Πλιάκου, αντιδήμαρχοι, δημοτικοί και τοπικοί σύμβουλοι και πλήθος πιστών.
Στο κήρυγμά του ο κ.κ. Θεολόγος, μίλησε για τον βίο του μεγάλου ασκητού της ερήμου, Αγ. Αντωνίου, όπως τον διέσωσε ο βιογράφος και μαθητής του Άγ. Αθανάσιος, υπογραμμίζοντας μεταξύ άλλων και τα εξής:
«Τα μηνύματα τα οποία εκπέμπονται από την θαυμαστή βιοτή του Αγ. Αντωνίου είναι τόσο δυνατά και με έναν συγκλονιστικό τρόπο επίκαιρα για τη ζωή και την πορεία του πνευματικού αγώνος όλων μας. Ο μέγας στην αρετή, την πίστη και την υπομονή, ασκητής Αντώνιος απεμακρύνθη από τον κόσμο από αγάπη μεγάλη διά τον Χριστόν και τους ανθρώπους. Αφιερώθηκε αποκλειστικά στον Θεό και διά της ενθέρμου προσευχής του και των θαυμαστών ασκητικών του αγώνων στην αφιλόξενη έρημο. Υπομένοντας μάλιστα με θαυμαστή καρτερία, ογδόντα και πλέον έτη, το ψύχος της νυκτός, τον καύσωνα της ημέρας, κυρίως δε την σφοδρότητα των επιθέσεων του μισόκαλου και μισάνθρωπου πονηρού, εστήριξε και στηρίζει ολόκληρον τον κόσμον.
Έλεγε, ο από σήμερον εορτάζομενος άγιος της Εκκλησίας μας, ο μέγιστος Αντώνιος, ότι θα έλθει εποχή κατά την οποία οι άνθρωποι θα φέρονται με έναν τρόπον ακατανόητον, μανιακόν και όταν θα βλέπουν κάποιον λογικόν θα του λέγουν, ‘’εσύ είσαι μανιακός’’. Για τον λόγο ότι δεν είναι όμοιος με αυτούς. Η συστροφή των πονηρευομένων με θρασεία τη φωνή πάντοτε έλεγε και λέγει για τους ανθρώπους του Θεού ‘’ούτος μαίνει’’.
Το ερώτημα το οποίο ανακύπτει και σήμερον είναι, μήπως άραγε βαδίζομεν σ’ αυτήν την εποχή για την οποία ομίλησε ο μέγας Αντώνιος;
Την εποχή δηλαδή κατά την οποία ο νους των ανθρώπων τόσο πολύ θα σκοτισθεί, τόσο πολύ θα αλλοιωθεί, ώστε το σκότος θα ονομάζουν φως, τον ψεύδος αλήθεια, την αποστασία τους από τον Θεόν αλλά και από την ιδίαν ακόμη την λογική ως εκσυγχρονισμό, ελευθερία και πρόοδο.
Ο νουνεχής άνθρωπος καλείται να αξιοποιεί το θείο δώρο που ονομάζεται λογική και να πορεύεται στην ζωή του με βάση τους ακατάλυτους και αιώνιους πνευματικούς νόμους που διασφαλίζουν την ευταξία και την ευστάθεια του κόσμου, με θεοσέβεια και αγάπη για τον άνθρωπο».
