Της Πόπης Χαριτωνίδου –Γαρούφα
πρώην Αντιδήμαρχος του Δήμου Αμφίπολης
πρώην Αντιπρόεδρος του Φεστιβάλ Αμφίπολης,
πρώην ταμίας του Φεστιβάλ Αμφίπολη
Αρχαιολόγος ιστορικός τέχνης
Το λιμάνι της Αμφίπολης ξεκίνησε με μεγάλες προσδοκίες, προορισμένο να αποτελέσει καταφύγιο αλιευτικών σκαφών, μαρίνα τουριστικών σκαφών και περιφερειακό κέντρο μεταφορών και εμπορίου. Η πλεονεκτική γεωγραφική του θέση και η διασύνδεσή του με χώρους ιστορικού και αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, καθώς και με σημαντικούς οδικούς άξονες, το καθιστούν ένα πολλά υποσχόμενο περιφερειακό πόλο έλξης με εμβέλεια που ξεπερνά τα στενά τοπικά όρια, αποτελώντας συγκριτικό πλεονέκτημα του νομού Σερρών.
Η κατασκευή του λιμανιού ξεκίνησε ως ένα κατεξοχήν αναπτυξιακό έργο, που θα έδινε πνοή στην τοπική οικονομία, διευκολύνσεις ελλιμενισμού σκαφών και τουριστικές ροές προς την ενδοχώρα του νομού. Επιπλέον, θα παρείχε μία ακόμη πύλη εισόδου στην περιοχή και θα πρόσθετε αξία στο τουριστικό προφίλ του νομού. Η προοπτική δημιουργίας μιας μικροκοινωνίας-μικροοικονομίας με διάφορα επαγγέλματα και η δυνατότητα δραστηριοποίησης επιχειρήσεων-εταιριών ενοικίασης σκαφών κρουαζιέρας στο Αιγαίο υποσχόταν τη δημιουργία θέσεων εργασίας και το κίνητρο για γιώτινγκ στους εύπορους γείτονες.
Για τα έργα υποδομής, δαπανήθηκε εθνικό και κοινοτικό χρήμα, με την κατασκευή του λιμανιού, πλωτή προβλήτα, αντλίες βενζίνης και νερού, και άλλα απαραίτητα εξαρτήματα. Το έργο εντάχθηκε αρχικά (2000) στο «Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Αλιείας 2000-2006» υπό την αιγίδα του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και φορέα υλοποίησης την τότε Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση (ΝΑ) Σερρών. Το 2008 έγιναν τα εγκαίνια του λιμανιού.
Παρά τις υψηλές προσδοκίες, η ευθύνη διαχείρισης του λιμανιού άλλαζε συνεχώς χέρια, από τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση στον Δήμο Αμφίπολης και πίσω, μέχρι το 2012, όταν περιήλθε ξανά στον Δήμο Αμφίπολης. Το 2012, έγινε προσπάθεια από την Περιφερειακή Ενότητα Σερρών να ανατεθεί η λειτουργία του λιμανιού στο Λιμενικό Σώμα της Καβάλας, αλλά οι ελπίδες για ανάκαμψη διαψεύστηκαν.
Το 2024, το λιμάνι της Αμφίπολης παρουσιάζει μια καταθλιπτική εικόνα εγκατάλειψης και φθοράς. Οι προσχώσεις από τις φερτές ύλες του ποταμού Στρυμόνα έχουν περιορίσει το βάθος του πυθμένα σε μόλις 80-100 cm, κάνοντας τη διέλευση των σκαφών απαγορευτική. Η βυθοκόρος για την εκβάθυνση του λιμανιού δεν ήρθε ποτέ, λόγω του υψηλού κόστους του έργου.
Παρά τις προσπάθειες του Δήμου Αμφίπολης, η κατασκευή προβλητών και η πρόθεση για δημιουργία αλιευτικού καταφυγίου συναντούν συνεχώς εμπόδια λόγω της ανάγκης για περιβαλλοντική μελέτη και άδειες από την Κτηματική Υπηρεσία. Η καθυστέρηση στην υλοποίηση της περιβαλλοντικής μελέτης μέσω της προγραμματικής σύμβασης με τη ΔΕΠΑΝ, που είναι ενταγμένη στο πρόγραμμα «Φιλόδημος» με προϋπολογισμό 297.000 ευρώ, παρατείνει την αδράνεια.
Η κατάσταση του λιμανιού της Αμφίπολης είναι χαρακτηριστική της παραμέλησης και της κακής διαχείρισης που παρατηρείται συχνά στην τοπική αυτοδιοίκηση. Η έλλειψη συντονισμού και η γραφειοκρατία έχουν οδηγήσει σε χρόνια στασιμότητα και υποβάθμιση. Είναι απαραίτητη μια συντονισμένη προσπάθεια από τις τοπικές αρχές και τους εμπλεκόμενους φορείς για να αναζωογονηθεί το λιμάνι και να αξιοποιηθεί πλήρως το δυναμικό του. Η ολοκλήρωση της περιβαλλοντικής μελέτης πρέπει να επιταχυνθεί για να ληφθούν οι απαραίτητες άδειες για τα έργα.
Η ανάδειξη και αξιοποίηση του λιμανιού της Αμφίπολης δεν είναι μόνο μια οικονομική αναγκαιότητα, αλλά και μια ηθική υποχρέωση προς την ιστορία και την πολιτιστική κληρονομιά της περιοχής. Η αναποτελεσματικότητα των αρχών έχει στερήσει από την τοπική κοινωνία ευκαιρίες για ανάπτυξη και βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης. Είναι καιρός να αναγνωρίσουμε τα λάθη του παρελθόντος και να εργαστούμε συλλογικά για ένα καλύτερο μέλλον για το λιμάνι και την τοπική κοινωνία.
Ζητούμε από τις αρμόδιες αρχές να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να προχωρήσουν στην υλοποίηση των απαραίτητων έργων με διαφάνεια και αποτελεσματικότητα, ώστε το λιμάνι της Αμφίπολης να γίνει επιτέλους ένας πόλος ανάπτυξης και ευημερίας για την περιοχή.
