Η Ερασιτεχνική Σκηνή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Σερρών, ανεβάζει την παράσταση «Γράμμα σ’ ένα παιδί που δεν γεννήθηκε» της Οριάνα Φαλάτσι (Oriana Fallaci) σε σκηνοθεσία Κικής Μάλαμα.
Τετάρτη 14 Μαΐου 2025 | 21:00
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ «ΑΣΤΕΡΙΑ» Σερρών
Είσοδος ελεύθερη.
Η είσοδος για το κοινό θα πραγματοποιείται με κάρτες εισόδου, οι οποίες θα διατίθενται κατά την άφιξή τους στο χώρο του θεάτρου την ημέρα της παράστασης.
Η παράσταση προτείνεται για ηλικίες άνω των 15 ετών.
Παίζουν επί σκηνής: Αποστόλου Φανή, Καβακίδου Αθηνά, Κοτσογιαννίδου Ζωή, Μαραγγόζη Καλλιοπή
Συμμετέχουν: Βαλιούγας Χρήστος, Ελευθεριάδου Σμαρώ, Καλλιτσάρης Μάκης, Παπαδόπουλος Νίκος, Σαμοπουλου Δώρα, Τζιάρας Γιώργος, Τσακανιάς Γιώργος, Φασούλας Θοδωρής
Συντελεστές
Απόδοση Κειμένου-Δραματολογική Προσέγγιση: Κική Μάλαμα
Μετάφραση: Έρη Κανδρή
Φωτισμοί: Νίκος Παπαδόπουλος
Ήχος: Γιώργος Δασκαλάκης
Σκηνικά: Κώστας Μαρτίν, Γιώργος Πεταλωτής, Σοφούλης Μαλτάς
Μακιγιάζ: Φανή Παπαδοπούλου
Social Media: Ηρακλής Τζαρίδης
ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
«Γράμμα σε ένα παιδί που δεν γεννήθηκε ποτέ..» αυτόν τον τίτλο έδωσε η Oriana Fallaci σε ένα εκρηκτικό και άκρως ρεαλιστικό ντοκουμέντο-ημερολόγιο. Έναν τίτλο που, πιθανώς, διχάζει λόγω της ωμής του αλήθειας, της βαθιάς ψυχολογικής προσέγγισης της «μητρότητας» σε κάθε της διάσταση.
Ένας «άτυπος διάλογος» μιας ΦΩΝΗΣ σε απόγνωση, μιας Γυναίκας-καριερίστα αντιμέτωπης με τον εαυτό της και με τη συνθήκη μιας αναπάντεχης και μη επιθυμητής εγκυμοσύνης. Η ηρωίδα της δεν έχει όνομα, δεν αποκαλύπτει την ηλικία ή την καταγωγή της, απευθύνεται και εκπροσωπεί, συνεπώς, κάθε Γυναίκα. Εκεί συνίσταται η σημαντικότητα και η διαχρονικότητα του κειμένου. Τρυφερότητα, Ρομαντισμός, Αγάπη, Ενσυναίσθηση, ΑΛΛΑ και Πανικός, Φιλοδοξία, Μοναξιά, Κοινωνικός Αποκλεισμός, Ορμόνες. Κάπου εκεί ανάμεσα αμφιταλαντεύεται ΑΔΙΑΚΟΠΑ η ηρωίδα της Fallaci, αντιμετωπίζοντας μια ΥΠΑΡΧΟΥΣΑ, ΑΛΗΘΙΝΗ και ΕΠΙΚΑΙΡΗ συνθήκη κατάματα.
– “… Είμαι, αλήθεια, ΑΞΙΑ να φέρω ένα παιδί στον κόσμο…; ”
– “…Και oι προσωπικές μου ΦΙΛΟΔΟΞΙΕΣ ;… ”
– «…Είναι η ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ υπέροχο δώρο ή μήπως πρόκειται για «ξεκάθαρο» εγωισμό;…”
– “…Kαι ποιος σου ζήτησε να ΜΕ φέρεις σε έναν ΣΚΛΗΡΟ κόσμο…;!»
– “ …Και οι ΑΛΛΟΙ;… Τους ακούω ΑΚΟΜΗ να ΦΩΝΑΖΟΥΝ… ”
– “…. H ΖΩΗ είναι κάτι εκπληκτικό: κλείνει τις πληγές με ταχύτητα τρομακτική.
Άλλωστε, ακόμα και οι ουλές εξαφανίζονται … Μικραίνουν και στο τέλος σβήνουν … Μα, και αν δεν έμεναν οι ουλές, πως θα ΘΥΜΟΜΑΣΤΑΝ;”
(Oriana Fallaci)
