Του Παναγιώτη Κεΐσογλου
Αντιδήμαρχος Παιδείας Δήμου Σερρών
Όσο κι αν ενοχλεί, η Αλήθεια δεν φιμώνεται.
Προφανώς, κάποιους ενόχλησε η αλήθεια. Όμως, όσο κι αν μας καθιστά δυσάρεστους σε «ευαίσθητα αυτιά», όσο κι αν προσπαθούν να διαστρεβλώσουν όσα λέμε, η αλήθεια είναι το μόνο μας όπλο.
Αν θέλουμε να τιμούμε την εμπιστοσύνη των πολιτών και να είμαστε πραγματικά χρήσιμοι στον τόπο μας, οφείλουμε να τη λέμε και να την υπερασπιζόμαστε. Κάθε μέρα.
Για να ξεκαθαρίσουμε, λοιπόν, κάποια πράγματα σχετικά με το τελευταίο έκτακτο Δημοτικό Συμβούλιο για τη δημιουργία νέας κλειστής δομής μεταναστών στις Σέρρες:
Μετά την εύστοχη τοποθέτηση του προέδρου της Ένωσης αστυνομικών υπαλλήλων, ο οποίος ανέδειξε τις τεράστιες πιέσεις που δέχεται η Αστυνομική Διεύθυνση Σερρών, με τις φυλακές, τις υφιστάμενες δομές, τα σύνορα του Προμαχώνα, τα μέτρα ασφαλείας των αθλητικών διοργανώσεων και τις σοβαρές ελλείψεις σε προσωπικό, πήρα τον λόγο και επεσήμανα την αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα:
Η αστυνόμευση στον Νομό μας είναι ελλιπής και σε ανθρώπινες δυνάμεις και σε υλικοτεχνικά μέσα.
Τα χωριά παραμένουν αφύλακτα.
Η πόλη είναι αφύλακτη.
Οι αποσπάσεις αστυνομικών προς άλλους νομούς συνεχίζονται, συχνά με ρουσφετολογικά κριτήρια.
Σε κάθε επίσκεψή μου στην Αστυνομική Διεύθυνση, το νούμερο ένα πρόβλημα που μου θέτουν είναι η δραματική υποστελέχωση.
Για να μην ωραιοποιούμε την κατάσταση: στη Βισαλτία, στη βάρδια υπάρχει μόλις ένα περιπολικό, που καλείται να καλύψει ολόκληρη την περιοχή από την Τριανταφυλλιά μέχρι τον Τράγιλο. Και αυτή η εικόνα επαναλαμβάνεται σε ολόκληρο τον Νομό.
Αυτή είναι η αλήθεια.
Και σε καμία περίπτωση δεν στρεφόμαστε ενάντια στους αστυνομικούς που καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια. Το αντίθετο: στεκόμαστε στο πλευρό τους, απέναντι στην αδιαφορία της πολιτικής ηγεσίας που τους αφήνει εκτεθειμένους και ακάλυπτους.
Όσοι προσπαθούν να διαστρεβλώσουν τη στάση μας, απλώς προσβάλλουν τη νοημοσύνη των πολιτών. Ο κόσμος δεν είναι χαζός. Μην τον υποτιμάτε.
Ας ρωτήσουν στα χωριά τι συμβαίνει με τις κλοπές.
Ας ρωτήσουν τους κατοίκους αν νιώθουν ασφαλείς.
Επιπλέον, στην τοποθέτησή μου στο Δημοτικό Συμβούλιο αναφέρθηκα και αποσιωπήθηκαν:
▪ Για το Νοσοκομείο Σερρών που υπολειτουργεί, με κλινικές κλειστές και γιατρούς στα όρια της σωματικής και ψυχικής εξουθένωσης από τις εφημερίες.
▪ Για το ΕΚΑΒ που λειτουργεί με μόλις 3,5 ασθενοφόρα ανά βάρδια, εκ των οποίων τα 2 λείπουν διαρκώς για διακομιδές εκτός νομού.
Μήπως κι εδώ “επιτέθηκα” σε γιατρούς, διασώστες ή τραυματιοφορείς;
Όχι, βέβαια. Ανέδειξα, όπως οφείλω, την τραγική υποστελέχωση και την εγκατάλειψη του ΕΣΥ από την κεντρική διοίκηση.
Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και θα τη φωνάζουμε, όσο κι αν ενοχλεί.
Γιατί ο κόσμος δεν περιμένει από εμάς να είμαστε ευχάριστοι.
Περιμένει να είμαστε χρήσιμοι.
Περιμένει να λέμε την αλήθεια και να παλεύουμε για το δικό του συμφέρον.
