Σαν σήμερα πριν 39 χρόνια, το 1984, αγωνίστηκε ο Σερραίος Γιάννης Τσιντσάρης στους Ολυμπιακούς αγώνες στο Λος Άντζελες και μόλις στα 22 του χρόνια κατέκτησε την 4η θέση και στέφθηκε Ολυμπιονίκης.
Μετά από αγώνες πρόκρισης και πιάνοντας τα όρια της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής και της Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων είχε πάρει το διαβατήριο για το Λος Άντζελες.
Ο Γιάννης Τσιντσάρης- με προπονητή τον Πολωνό Κλέμενς Ρογκούσκι- αγωνίστηκε στις 8 Αυγούστου 1984, ώρα 18.00, σ’ ένα γήπεδο κατάμεστο, στην κατηγορία υπερβαρέων βαρών (+110 κιλών) με οκτώ ακόμη αθλητές (όλοι στο Α’ γκρουπ). Είχε σωματικό βάρος 130.55 κιλά και άρχισε με την κίνηση του αρασέ, όπου απέτυχε στην πρώτη προσπάθεια στα 155 κιλά, στη δεύτερη όμως… πέτυχε και στην τρίτη, σηκώνοντας 162,5 κατατάχτηκε 5ος. Συνέχισε με το ζετέ και στην πρώτη προσπάθεια σήκωσε 185 κιλά, στη δεύτερη και στην τρίτη απέτυχε στα 200 και κατατάχτηκε έκτος. Στην τελική κατάταξη ήταν 4ος με (162,5+185) 347,5 κιλά.
Η κατάταξη αυτή ήταν και η καλύτερη που επέτυχε Έλληνας αρσιβαρίστας στην Ολυμπιάδα του Λος Άντζελες.
Η εφημερίδα «Αθλητική Ηχώ», την εποχή εκείνη είχε φιλοξενήσει δηλώσεις του αείμνηστου ολυμπιονίκη και είχε γράψει χαρακτηριστικά:
«Πολλά χρόνια είχε η άρση βαρών να γνωρίσει διακρίσεις σε Ολυμπιακούς αγώνες. Σε μια χρονιά που το άθλημα ταλαιπωρήθηκε από καταγγελίες και διαγνώσεις ντοπαρισμένων αθλητών, τέσσερις εμείς με την Τανζανία και το Τρινιτάντ. Δεν κάνανε για μας μια δεξίωση. Ενώ μπήκαμε πρώτοι στο στάδιο για την παρέλαση δεν μας χειροκρότησαν. Δεν μας χαιρέτησαν καν 100.000 που ήταν στο γήπεδο. Τι να πω όλα έμοιαζαν με ανθελληνική προπαγάνδα.
– Πόσο θεωρείς την τέταρτη θέση που πήρες επιτυχία ή αποτυχία και γιατί;
Στόχος μου πριν φύγω για την Αμερική ήταν να πάρω μια θέση στην πρώτη εξάδα. Ήθελα πολύ ένα μετάλλιο, αλλά και η τέταρτη θέση νομίζω ότι δεν είναι αποτυχία.
– Ο ρυθμός της ζωής σου άλλαξε καθόλου πριν τους αγώνες και πόσο έχεις επηρεαστεί από την δημοσιότητα μετά από αυτούς;
Για μένα εμείς οι αθλητές, δεν έχουμε προσωπική ζωή. Είμαστε όλοι σ’ ένα γυμναστήριο, ούτε προσωπική ζωή έχουμε, ούτε καιρούς για διασκεδάσεις οι αθλητές τα δίνουν όλα για να εξυψώσουν την χώρα τους. Προπόνηση και τίποτα άλλο. Καλογερική ζωή πλήρως. Από την δημοσιότητα μετά τους αγώνες δεν έχω επηρεαστεί καθόλου. Πάντα είμαι όπως και πριν και όλους τους αντιμετωπίζω με το ίδιο μέτρο.
– Πώς σε υποδεχθήκανε όταν γύρισες και ποιά είναι η συμπεριφορά του κόσμου και της Πολιτείας τώρα για το άτομο σου;
Δεν έχω παράπονο, ούτε όταν γύρισα από την Αμερική ούτε τώρα. Δεν έχω ξεχασθεί καθόλου και όλοι μου φέρονται θαυμάσια. Κοιτάζω να βρίσκομαι πάντα στο προσκήνιο, και η Πολιτεία μας συμπαραστέκεται και η ομοσπονδία μας παρέχει κάθε τι που χρειαζόμαστε».
