Του Δημήτρη Μουρατίδη
Διαχειριστής ιστοσελίδας «Ευτοπία Ροδολίβους»
Εκείνοι, αυτοί κι εσείς…και όλοι βολεύονται-βολεύεστε…σε τί άραγε;!
Αν το [κάθε] Ροδολίβος είχε τόσους ελάχιστους ανθρώπους όσες οι πολλές ιστοσελίδες του, φλύαρες, κενές, και άχρηστες κάποιες, να ενδιαφέρονται γι’ αυτό, να αγωνιούν, να καταγγείλουν, να προτείνουν, μιας και ζωντανές, έμψυχες, συντεταγμένες, θεσμικές, δυνάμεις δεν υπάρχουν να κινηθούν σε κίνηση προς τα εμπρός, τότε ίσως υπήρχε ελπίδα να ”σωθεί το παιδί”[χωριό],και κυρίως η αξιοπρέπεια της συνείδησης, σκέψης, έστω κραυγής αγωνίας, ζωής!
Εσείς οι περισσότεροι, άκριτοι καταναλωτές εικόνων, ψυχαγωγικών ανάλαφρων αναρτήσεων για το ”αγαπημένο σας χωριό”…περνάτε απλά την ώρα σας ρίχνοντας ”μια ματιά σε όλους και όλα”, τζάμπα είναι εξάλλου!
Οι όποιοι επίδοξοι διαχειριστές με σχέση [συνήθως] απόστασης ασφαλείας και εκτός με το χωριό, υποκρίνονται αγάπη, νόστο, ενδιαφέρον!
Και η εδώ τοπική εξουσία με τους εδώ φορείς της, κάποιους εν είδει ΜΚΟ, κάνουν κι αυτοί ”την δουλειά τους”, ανενόχλητοι, ήσυχοι, χωρίς κοινό, συνελεύσεις, ενημερώσεις, πρωτοβουλίες ανάτασης μιας τοπικής κοινωνίας που έχει ήδη αποδεχθεί τον αργό θάνατό της! Τι προβλήματα και κουλτούρα, γκρίνια και άλλα τέτοια τώρα; Αυτά είναι προνόμιο και μόνο για μια ευτοπία….την Ευτοπία Ροδολίβους, που μόνη, σε πείσμα καιρών και ανθρώπων αντέχει στην φθορά χρόνου και ανθρώπων!
Υγ.: Όσο για την ιστορία μας; Ψιλά γράμματα. Αρκεί μια βόλτα στα ανύπαρκτα αρχεία συλλόγων, δημαρχείου, ακόμη και των εδώ εκκλησιών μας που δεν διαθέτουν ούτε ένα βιβλιαράκι για την ιστορία τους!
