«Η πατατούλα με τα ροζ» είναι το παραμύθι της συγγραφέως Ελένης Σίμπα για τις διατροφικές συνήθειες, που τα παιδιά θα έπρεπε να μάθουν, ν’ ακολουθούν από την τρυφερή τους ηλικία.
Λαίμαργη και άκρως παχουλή, η πατατούλα μας κυκλοφορεί πάντα ντυμένη στα ροζ με προσεγμένο ντύσιμο, μαζί με τα υπόλοιπα λαχανικά και φρούτα. Της αρέσει να πέφτει με τα μούτρα στο ανθυγιεινό φαγητό με αποτέλεσμα να έχει περιττά κιλά. Τα ρούχα της ξηλώνονται μαζί με τα φερμουάρ, πετάγονται με δύναμη και τα κουμπιά τους και βρίσκεται διαρκώς σε δίαιτα αλλά μάταια.
Και ψεύδεται και τρώει αφού δεν μπορεί να πετύχει την μείωση του βάρους της. Η σάκα της είναι πάντα γεμάτη από ζαχαρωτά και τα δοντάκια της γεμάτα τερηδόνα. Μάταια, οι υπόλοιποι ήρωες του παραμυθιού, όπως ο Καρότος, η Ελίτσα και ο Σταφίδας προσπαθούν να της διδάξουν την Μεσογειακή διατροφή, που είναι τόσο ωφέλιμη για την υγεία της.
Η Μπάμια, ο Αρακάς και το Λαχανάκι Βρυξελλών κάνουν τα αδύνατα δυνατά καθημερινά μαζί με την ώριμη Ντομάτα, το Αγγουράκι και το Κρεμμυδάκι, για να την πείσουν ότι, αν δεν συμμορφωθεί, πολύ σύντομα θα αρρωστήσει σοβαρά. Οι κακές παρέες της πατατούλας μας την καταστρέφουν.
Το Πατατάκι με ρίγανη, το Τσίζμπεργκερ και η Πίτσα την βγάζουν βόλτα τις νύχτες και την ρίχνουν στην κραιπάλη του ανθυγιεινού φαγητού. Το Γλειφιτζούρι, η Καραμέλα και η Σοκολάτα έχουν περίοπτη θέση στην τσάντα της. Εξέχουσα θέση στο καθημερινό της διατροφολόγιο έχουν και τα κάθε λογής Παγωτά, όπως Παρφέ, Μόκα και Καϊμάκι ακόμη και Μίλκσεϊκ.
Το τί γλυκό του κουταλιού καταβροχθίζει εν ριπή οφθαλμού δεν λέγεται. Για φρούτα πάλι ούτε λόγος. Από ποτά μόνο αναψυκτικά προτιμάει που επίσης βλάπτουν. Για φυσικούς χυμούς κάνει πως δεν έχει ακούσει ποτέ. Πόσο σημαντικό είναι, να μαθαίνουν τα παιδιά από νωρίς την σπουδαιότητα, του να ακολουθεί κανείς υγιεινή διατροφή!
