Μου είπαν πως έχω φαντασία πύρινη και μεγάλη
όταν τους είπα πως ονειρεύτηκα χθες βράδυ την αγάπη.
Ορκίζομαι, την είδα ολοζώντανη και χαμογελαστή,
είχε μια λάμψη εκτυφλωτική στα μάτια και μαγική φωνή.
Προκαλούσαν οι πιτσίλες στα φτερά και τα μάτια της
κι είπα αμέσως, είναι τόσο τέλειο για να ‘ναι αληθινό.
Ήταν σαν να τα είχα δει όλα
και δεν είχε μείνει τίποτα άλλο πια για να δω.
Κι εκεί που τα είχα όλα δικά μου και τα εξουσίαζα,
ξαφνικά μου πήραν το φως…
Προτίμησα κι εγώ λοιπόν, να μείνω για πάντα
στα δίχτυα της πύρινης και ζωηρής φαντασίας μου…
…γιατί από ‘κει, τα έβλεπα όλα πανοραμικά.
Κι ήταν τόσο αισθαντική η θέα…
Τόσο, που για μια στιγμή, νόμισα ότι πετούσα σαν πουλί
με δυο κολλημένα φτερά στους ώμους μου.
Τότε κι εγώ, αιχμαλώτισα την στιγμή στην χούφτα μου
και πάγωσα την εικόνα στον καθρέφτη μου.
Το υπόλοιπο της ζωής μου,
έζησα ικανοποιημένος κι απλός.
Από την Ποιητ. συλλογή «ΠΕΡΙ ΕΡΩΤΟΣ… ΟΥΔΕΙΣ ΛΟΓΟΣ», που κυκλοφόρησε το 2007 απο τις Εκδόσεις ΣΙΜΠΑ μαζί με άλλες δύο Ποιητ. συλλογές, «ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕΓΑΛΑ» και «ΛΙΩΜΕΝΕΣ, ΚΕΡΙΝΕΣ ΣΤΑΓΟΝΕΣ», που όλες εξαντλήθηκαν την ίδια χρονιά που κυκλοφόρησαν. Και τα τρία αυτά βιβλία περιλάμβαναν ποιήματα από την δεκαετία των 20-30 χρόνων της συγγραφέως. Επίσης, τα εξώφυλλα και των τριών αυτών βιβλίων έχουν φιλοτεχνηθεί από την ίδια την συγγραφέα.
